Przejdź do treści

Pracownice i pracownicy



Instytuty
dr Magdalena Białonowska
m.bialonowska@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0002-7475-9162
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu

  • Rzemiosło artystyczne
  • Rynek sztuki
  • Kolekcjonerstwo (XVIII-XX wiek), muzealnictwo, badania proweniencyjne

Stypendia i granty:

2010 – Grant Fundacji z Brzezia Lanckorońskich – dofinansowanie publikacji

2009 – Stypendium Fundacji z Brzezia Lanckorońskich – pobyt badawczy w Londynie – kwerendy źródłowe i biblioteczne, konsultacje

2008 – The Getty Library Research Grant – pobyt badawczy w The Getty Research Institute, Los Angeles, USA – kwerenda archiwalna: zespół Heim Gallery Records

2008 – Stypendium Fundacji im. Ciechanowieckich – pobyt badawczy w Londynie – kwerendy źródłowe i biblioteczne, konsultacje

 

Kuratorka wystaw:

2020 – Dolabella. Wenecki malarz Wazów, Zamek Królewski w Warszawie-Muzeum, wrzesień – grudzień 2020

2017 – Andrzej Ciechanowiecki – kolekcjoner i darczyńca, Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu, kwiecień – czerwiec 2017

2016 – 100 na 100. Sto najcenniejszych dzieł sztuki ze zbiorów KUL na stulecie KUL, Zamek Królewski w Warszawie-Muzeum, październik – grudzień 2016

 

Organizatorka konferencji:

2018 – Darczyńcy muzeów polskich. Ogólnopolska konferencja naukowa. Organizatorzy: Zamek Królewski w Warszawie-Muzeum i Muzeum Narodowe w Warszawie

2016 – Polskie kolekcjonerstwo rzemiosła artystycznego – historia i współczesność. Ogólnopolska konferencja naukowa. Organizatorzy: Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Oddział Warszawski

 

  1. Andrzej Stanisław Ciechanowiecki. Kolekcjoner, marszand i mecenas, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2012 [376 s. + 201 il.]

  1. Wenecki malarz Wazów [kat. wys.], red. nauk. M. Białonowska, Zamek Królewski w Warszawie, 11 września – 6 grudnia 2020, Warszawa 2020.
  2. Polskie kolekcjonerstwo rzemiosła artystycznego – historia i współczesność, red. nauk. M. Białonowska, M. Bryl, A. Frąckowska, Warszawa 2018.

  1. Kolekcja Zamku Królewskiego w Warszawie – na drodze do restytucji zbiorów królewskich. Obiekty odzyskane, dary, zakupy, w: Nowy początek. (Od) budowa kolekcji muzealnych po II wojnie światowej, Janusz Trupinda, Aleksandra Siuciak, Malbork 2019, s. 224–245.
  2. Obiekty sztuki sakralnej we francuskich kolekcjach prywatnych w XIX wieku – wybrane przykłady, „Liturgia Sacra. Liturgia – Musica – Ars”, 2019 (54), s. 617 – 637
  3. Między kolekcją prywatną a muzeum. Fundacja jako forma zabezpieczenia zbiorów artystycznych w rzeczywistości wolnorynkowej, w: Piękne przedmioty. Ozdoba ciała i dekoracja wnętrz sakralnych i świeckich, t. II, seria Rzeczy Piękne, red. A. Bender, M. Wrześniak, Warszawa 2019 [Wydawnictwo Naukowe UKSW], s. 317 – 326.
  4. Co ma Koons do Le Bruna i Kapoor do Le Nôtre’a? O wystawach sztuki współczesnej w muzeach-rezydencjach na przykładzie Wersalu i Zamku Królewskiego w Warszawie, „Studia i Materiały Lubelskie” 2017, t. 19, s. 28-35.
  5. Londyński rynek sztuki w latach 1960-1995 a działalność Andrzeja Ciechanowieckiego,„Barok. Historia-Literatura-Sztuka” 2016 nr 45/46, s. 19–54
  6. [współautorstwo z Krzysztof Przylicki] 100 na 100. Sto najcenniejszych dzieł sztuki ze zbiorów KUL na stulecie KUL, „Kronika Zamkowa” 2016, 3(69), s. 419-424
  7. Polonica w dziedzinie rzemiosła artystycznego na międzynarodowym rynku sztuki po drugiej wojnie światowej – wybrane przykłady i zagadnienia [w:] Rzeczy piękne. Rzemiosło artystyczne na przestrzeni wieków, red. A. Bender, M. Wrześniak, Lublin 2015, s. 287-298.
  8. Dzieła sztuki odzyskane dzięki działalności Andrzeja Stanisława Ciechanowieckiego – poszukiwacza poloniców na Zachodzie, [w:] Dziedzictwo utracone – dziedzictwo odzyskane, red. A. Kamler, D. Pietrzkiewicz, Warszawa 2014, s. 501-518.
  9. Wizerunki: Andrzej Ciechanowiecki kończy 90 lat, „Ekspresje. Rocznik Literacko-Społeczny Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą” 2013, t. IV, s. 137-149.
  10. wraz z C. Chrząszcz, Wkład Zakonu Maltańskiego i Andrzeja Stanisława Ciechanowieckiego w budowę i wystrój kościoła, [w:] Dzieło wielu ludzi. Historia parafii i kościoła w Krakowie – Mistrzejowicach, Z. F. Badurski, Kraków 2013, s. 165-193.
dr hab. Katarzyna Chrudzimska-Uhera, prof. uczelni
k.uhera@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0001-6283-4682
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu

Kierowniczka Katedry Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej
W latach 2014 – 2020 dyrektorka Instytutu Historii Sztuki

Historyczka sztuki nowoczesnej i współczesnej, specjalizująca się w rzeźbie polskiej schyłku XIX i XX w. Autorka monografii i artykułów koncentrujących się wokół zagadnień: ewolucji istoty i miejsca rzeźby w przestrzeni publicznej, wystawienniczej i prywatnej; narodowotwórczej i państwowotwórczej roli sztuki oraz stylu narodowego; Zakopanego jako środowiska artystycznego i kolonii artystycznej. Członkini-ekspertka Zespołu do spraw Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych, działającego na rzecz ochrony, dokumentowania i promowania historycznych pracowni artystycznych, stanowiących element tożsamości kulturowej Warszawy.

W latach 2017-2020 wykonawczyni w projektach badawczych NPRH, MKiDN oraz Instytutu Polonika w zakresie badań nad dziedzictwem Polonii w USA. W latach 2018-2019 współkoordynatorka i wykonawczyni grantu MKiDN „Sztuki wizualne 2018” w zakresie opracowania źródłowego polskiego piśmiennictwa o rzeźbie z lat 1957-1981. W 2012 roku była stypendystką MKiDN w dziedzinie „Opieka nad zabytkami”.

  1. Stylizacje i modernizacje. O rzeźbie i rzeźbiarzach w Zakopanem w latach 1879-1939, Wydawnictwo UKSW, Artfone, Warszawa 2013.
  2. Jan Szczepkowski, Wypukłe i wklęsłe. Wspomnienia, Urząd Miasta Milanówek 2010.
  3. Jan Szczepkowski. Życie i twórczość, Milanówek 2008.

  1. Przeczytać rzeźbę. Antologia polskiego piśmiennictwa o rzeźbie z lat 1957-1981, wybór i opracowanie tekstów Katarzyna Chrudzimska-Uhera i Anna Maria Leśniewska-Zagrodzka, Tow. Naukowe „Societas Vistulana”, Warszawa-Kraków 2019.
  2. Miłość, rzeźba i wierny pies. Podróże i sport. Zakopiański okres życia Augusta Zamoyskiego/ Love, Sculpture and Faithful Dog. Travels and Sport, [w:] August Zamoyski Nie tylko z archiwum, red. Maria Śledzianowska, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Warszawa 2019, s. 171-205.
  3. Dyskusja wokół „problemu współczesnej sztuki religijnej“ w kontekście II i III Wystawy Współczesnej Sztuki Religijnej w Polsce/ Disscussion of the „problem of modern religious art“ in the context of the 2nd and 3rd Exhibition of Contemporay Religious Art in Poland, „Sacrum et Decorum“, R XI: 2018, s. 118-134.
  4. Oprawa obchodów Wielkiego Jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski w katedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie (23–24 czerwca 1966)/ The setting of the celebrations of the Grand Millennium Jubilee of the Baptism of Poland in the Cathedral of St John the Baptist in Warsaw (23–24 June 1966), „Sacrum et Decorum“, R X: 2017, s. 32-49.
  5. Artists’ colonies as a response to the experience of modernity. The case of Zakopane, [w:] Dailės istorijos studijos/Art history studies, vol. 8: Community and Utopia. Artists’ Communities in Eastern Europe from the Fin-de-Siècle to Socialism, s. 14-39, Vilnius 2017.
  6. Odnaleziona tradycja, wyobrażona wspólnota. Modernistyczne utopie a mit Zakopanego/ Tradition found, community imagined. Modernist utopias and the myth of Zakopane [w:] Między treścią a formą. Zakopiańska kolonia artystyczna/ Between the Content and the Form. The Zakopane Artistic Colony, Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu nad Wisłą 2017, s. 9-23.
  7. Secesja w Zakopanem?, [w:] Fin de siècle odnaleziony. Mozaika przełomu wieków, red. Ewa Frąckowiak, Piotr Kopszak, Marcin Romeyko-Hurko, „Pamiętnik Sztuk Pięknych. Nowa seria“ Nr 10: 2015, Polski Instytut Studiów Nad Sztuką Świata, Zakład Historii Sztuki Nowoczesnej Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, współpr. Muzeum Narodowe w Warszawie, Toruń 2015, s. 341-346.
  8. Rzeźby Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, [w:] Rzeźba Art Déco, materiały piątej sesji naukowej Polskie art déco. Rzeźba i płaskorzeźba pod przewodnictwem prof. Ireny Huml, prof. Anny Sieradzkiej i prof. Andrzeja K. Olszewskiego w Muzeum Mazowieckim w Płocku, 22-23 kwietnia 2013 roku, Muzeum Mazowieckie w Płocku 2015, s. 170-191.
  9. Rzeźba  w mieście. Pomiędzy polityką a estetyką – wybrane zagadnienia z historii polskiej rzeźby pomnikowej i plenerowej w l. 1945-1980, [w:] Pod dyktando ideologii. Studia z dziejów architektury i urbanistyki w Polsce Ludowej, red. Paweł Knap, 2013, s. 277-287.
  10. Rzeźba w architekturze, red. Katarzyna Chrudzimska-Uhera, Bartłomiej Gutowski, Warszawa 2008.

prof. dr hab. Anna Sylwia Czyż
E-mail: a.czyz@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0001-7923-1204
ORCID
PBN
USOS
NUKAT
Academia.edu
Google Scholar
Cmentarze Tarnopolskie

Od 2017 kierowniczka Katedry Sztuki Nowożytnej
2016-2020 prodziekan Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych
2010-2016 zastępczyni dyrektora IHS
2008-2009 kierowniczka niestacjonarnych studiów z historii sztuki

Nowożytniczka specjalizująca się w sztuce Wielkiego Księstwa Litewskiego. Przedmiotem jej zainteresowań badawczych są m.in. fundacje artystyczne, ideowa i propagandowa funkcja sztuki, w tym kościelna i rezydencjonalna. Zajmuje się także sztuką sepulkralną. Laureatka nagród za osiągnięcia naukowe: w 2007 im. Józefa Maksymiliana Ossolińskiego w kategorii najlepszej pracy doktorskiej z zakresu historii, w 2017 „Przeglądu Wschodniego” w kategorii krajowej. W 2015 otrzymała odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 12 VIII 2015 r. (nr 9545). Stypendystka Fundacji Lanckorońskich z Brzezia (41-3/14) w 2015 oraz MKiDN (12/Opieka nad zabytkami/2013-II) w 2013 roku.

Prowadzi inwentaryzacje zabytkowych nekropolii w Litwie (wileńska Rossa) i Ukrainie (Tarnopolszczyzna, Podole). Jest również uczestniczką projektu dokumentacyjnego dziedzictwa Polonii w USA.

Swoje badania prezentuje podczas konferencji krajowych i zagranicznych, m. in.:

2021

  • „Vilniaus Švč. Mergelės Marijos Ramintojos bažnyčios ansamblis: istorija ir ateities vizijos/The Church of the Virgin Mary of Consolation and Augustinian Monastery in Vilnius: History and Vision for the Future”, Bendrystes ir socialinių inovacijų centras. Ramintoja
  • “The Noble Family of Pacowie (Pacai) of the Grand Duchy of Lithuania and Lithuanian Baroque/LDK didikų Pacų giminė ir lietuvos barokas”, Humanitarinių mokslų fakultetas Vytauto didžiojo universitetas, Kowno
  • „Żył królem, umarł człowiekiem. Michał Korybut Wiśniowiecki i jego panowanie (1669-1673). Próba bilansu”, Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum Rezydencja Królów i Rzeczpospolitej
  • 2021, 2018, 2015, 2012, 2009  – konferencje międzynarodowe – Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczpospolitej/ State of Research on the Multicultural Heritage of the Old Polish Commonwealth, Uniwersytet w Białymstoku, w 2018 Rzeszów

2019

  • „Bellum et artes. Krieg – Kunst – Diplomatie in Ostmittel- und Mitteleuropa 1600–1660 / Bellum et artes. War – Art – Diplomacy in Central and Eastern Europe 1600–1660” Leibniz-Institut für Geschichte und Kultur des östlichen Europa (GWZO) Leipzig, IHS  Uniwersytetu Gdańskiego 2019, Gdańsk
  • Inwentaryzacja zabytków w Polsce – dzieje, metody, osiągnięcia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń
  • Vilnius ir vilniečiai Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės laikais, Lietuvos istorijos institutas, Wilno

2018

  • Arts in the State – the State in Arts, Institute of Art Research of Vilnius Academy of Arts, Wilno

2016

  • Abiejų tautų ststinių katedros Krokuvos ir Vilniaus vyskupiškosios bažnyčios, Nacionalinis muziejus Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės valdovų rūmai, Zamek Królewski na Wawelu, Wilno
  • Seminar on Management of the Rasu Cemetery, Kultūros paveldo departamentas prie Kultūros ministerijos ir Vilnius miestas savivaldybė, Wilno
  • Kameduli w Warszawie 1641-2016, 375 lat fundacji eremu na Bielanach, IHS UKSW, Stołeczne Biuro Konserwatora Zabytków, Warszawa

2015

  • Klasztor kanoników regularnych w Kraśniku – rola kulturotwórcza i cywilizacyjna w mieście i regionie, KUL Jana Pawła II, Lublin.
  • W kręgu kultury zakonnej, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.

2014

  • Pažaislio vienuolyno 350 metų istorija, Bažnytinio Paveldo Muziejus w Wilnie.

2013

  • Cywilizacja prowincji Rzeczpospolitej szlacheckiej, cz. 2 Nie wszystek umrę. Pamięć o zmarłych w kulturze staropolskiej, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

2012

  • Związki polsko-włoskie w dobie Jana III Sobieskiego/Relazioni italo-polacche nei tempi di Giovanni III Sobieski, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.

2011

  • Polacy we Włoszech – Włosi w Polsce, 2011, Włoski Instytut Kultury, IHS UKSW.

2007

  • Zamki, dworki i pałace, Akademia Pomorska i Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
  • Dawne Kresy Wschodnie Rzeczpospolitej. Problematyka badań inwentaryzacyjnych, SHS/O. Warszawski, IHS UKSW.

Międzynarodowe:

  1. Cmentarz na Rossie w Wilnie. Badania inwentaryzacyjne, historyczne i językoznawcze, Narodowy Program Rozwoju Humanistyki (12H 12 0187 81), 2013-2016, współprowadząca projekt (rola: wykonawczyni) wraz z kierownikiem dr Bartłomiejem Gutowskim
  2. Popularizace nejnovějších výzkumných a vědeckých výsledků ÚHV FPF SU v oblasti historických věd v rámci středoevropské komparacje, Grant UE dla Slezská univerzita v Opavě (Cz.1.07/2.3.00/35.0037), 2012-2014, ekspertka
  3. „Historizace střední Evropy” jako téma pro rozvoj lidského potenciálu v oblasti výzkumu, inovací, vzdělávání a zapojení současných a budoucích vědecko-výzkumných pracovníků do mezinárodních VaV aktivit, Grant UE dla Slezská univerzita v Opavě (Cz.1.07/2.3.00/20.0031), 2012-2014, ekspertka

Krajowe:

  1. Polish Cathedrals – polskie dziedzictwo religijne, kulturowe, społeczne i materialne w Stanach Zjednoczonych. Leksykon, wykonawca, Narodowy Program Rozwoju Humanistyki, 2017-2020
  2. Między centrum a prowincją. Opracowanie dzieł lwowskiej szkoły architektonicznej, Narodowy Program Rozwoju Humanistyki (11H 12 0432 81), 2013-2017, wykonawca
  3. Inwentaryzacja polskich cmentarzy na terenie Tarnopolszczyzny, od 2016 r. współprowadząca projekt wraz z dr Bartłomiejem Gutowskim

Od 2022 prezes, a w latach 2011-2022 sekretarz generalna Zarządu Głównego Stowarzyszenia Historyków Sztuki 
W latach 2003-2006 zastępczyni skarbnika Zarządu Głównego Stowarzyszenia Historyków Sztuki

  1. Pałace Wilna XVII-XVIII wieku, Instytut POLONIKA, Warszawa 2021, ss. 698, il. 366.
  2. Fundacje artystyczne rodziny Paców: Stefana, Krzysztofa Zygmunta i Mikołaja Stefana Paców. „Lilium bonae spei ab antiquitate consecratum”, wydawnictwo UKSW, Warszawa 2016, ss. 527, il. 168.
  3. Kościół świętych Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków 2008, ss. 297, il. 163.
  4. Cmentarze Na Rossie w Wilnie. Historia, sztuka, przyroda, Instytut POLONIKA, Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, Warszawa-Kraków 2019, ss. 606, il. 390. Książka tłumaczona na język litewski: Rasų kapinės Vilniuje istorija, menas, gamta, sud. A.S. Czyż, B. Gutowski, Warszawa-Kraków 2019.

  1. O inwestycjach budowlanych Wazów w Wilnie, „Rocznik Lituanistyczny”, t. 7, 2021, s. 211-228.
  2. Ostatnia pierwszą, czyli o ambonie łodziowej z kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie, „Biuletyn Historii Sztuki”, t. 83, 2021, nr 3, s. 617-644.
  3. Motywy niepodległościowe w dekoracji najstarszych tzw. Polish Cathedrals, w: Niepodległość i nowoczesność. Studia z historii sztuki¸ red. L. Karwowski, D. Kacprzak, Sz.P. Kubiak, Szczecin-Warszawa 2019, s. 43-62.
  4. The Symbolic and propaganda message of the heraldic programs in two 17th century marriage prints (epithalamia) of the Pacas family, „Knygotyra” 2019, t. 73, s. 79-93.
  5. Przekaz symboliczny i propagandowy programów heraldycznych w siedemnastowiecznych żałobnych drukach Pacowskich, czyli „Liliaci” i ich Gozdawa, „Przegląd Wschodni” 2018, t. 14, z. 4(56), s. 739-765.
  6. Tablica z wileńskiego kościoła pw. św. Kazimierza z roku 1630 na cmentarzu na Rossie, w: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczpospolitej, red. W. Walczak, K. Łopatecki, t. 10, Białystok 2017, s. 35-49.
  7. Program ikonograficzny wystroju wnętrza kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Augustyna w Kraśniku (wiek XVII i XVIII), „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne” 2017, t. 108, s. 63-98.
  8. Kaplice św. Kazimierza i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy katedrze wileńskiej oczami karmelitanek bosych – nierozpoznane źródło z 1638 roku, „Saeculum Christianum” 2017, t. 24, s. 162-169.
  9. Treści ideowe wystroju kościoła i klasztoru w Pożajściu, w: Kameduli w Warszawie 1641-2016. 375 lat fundacji eremu na Bielanach, red. K. Guttmejer, A.S. Czyż, Warszawa 2016, s. 305-336.
  10. Italian Artists in the Grand Duchy of Lithuania (from sixteenth to eighteenth century), „Studia Wilanowskie” 2015, t. 22, s. 135-148.
  11. „Żałoba białych lilii Tryźniańskich”, czyli o frontyspisie z epicedium biskupa Mikołaja Tryzny, w: Initium sapientiae humilitas. Studia ofiarowane profesorowi Jakubowi Pokorze z okazji 70. urodzin, red. A. Skrodzka, M. Olszewska, Warszawa 2015, s. 274-285.
  12. O pochówkach serc Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Klary Izabelli de Mailly-Lascaris Pacowej oraz o nekropoli Paców w Pożajściu, „Biuletyn Historii Sztuki” 2013, nr 4, s. 671-696.
prof. dr hab. Czesław Grajewski
cz.grajewski@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0002-2692-8232
ORCID
PBN
USOS
ResearchGate
Homepage

Kierownik Katedry Kultury Artystycznej (od 2018)
Dyrektor Instytutu Historii Sztuki (od 2020)

Profesor Cz. Grajewski koncentruje badania naukowe wokół zagadnień źródłoznawczych średniowiecznych liturgicznych rękopisów muzycznych, zwłaszcza zawierających przekazy Liturgii Godzin. W ostatnim czasie szczególnym zainteresowaniem otacza oficja rymowane o Św. Katarzynie z Aleksandrii. Poza tymi zasadniczymi kierunkami, w publikacjach podejmuje wybrane kwestie nowożytnej polskiej muzyki kościelnej.

Do osiągnięć naukowych prof. Grajewski zalicza m.in.:

  • wprowadzenie  na szeroką skalę metod statystycznych do badań nad chorałem gregoriańskim,
  • zidentyfikowanie we Francuskiej Bibliotece Narodowej rękopisu muzycznego br. Feliksa Trzcińskiego z Pelplina,
  • zidentyfikowanie w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu psałterza fundacji prymasa Jana Łaskiego,
  • wskazanie oficjum o Św. Katarzynie Gratulemur in honore jako kryterium proweniencyjnego liturgii leodyjskiej,
  • odkrycie najstarszego przekazu (XV-w.), pionierska edycja i wprowadzenie do obiegu naukowego oficjum Gratulare Sion alma
  • kompleksowe przebadanie warstwy muzycznej Pontyfikału Płockiego z XII/XIII w.

Wyniki swoich badań prezentuje na konferencjach krajowych i międzynarodowych, m.in.:

  1. Muzykolog wobec inskrypcji na Ołtarzu Marii Panny Jana van Eycka –  Konferencja epigraficzna Lapides clamabunt. Gdańsk (online) 05. 11. 2020.
  2. Kilka uwag na temat paulińskiego obrzędu „mandatum fratrum” – IV Międzynarodowa Konferencja Naukowa Liturgia Paulinów w średniowieczu. Liturgia paulińska w świetle wpływów tradycji diecezjalnej i zakonnej.  Częstochowa 12. 11. 2018.
  3. Cum adhuc iuvenculus essem. Co wynika z listu Notkera do biskupa Liutwarda Konferencja naukowa Fons de domo Domini egreditur – XVII Zjazd Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych, Poznań 14. 09. 2016.
  4. Psalmodia universalis – psalmodia particularis. Kadencja psalmowa jako wyznacznik muzycznej tradycji zakonnej – Międzynarodowa Konferencja Naukowa Klasztor i muzyka od średniowiecza do czasów współczesnych. Częstochowa 06. 05. 2015.
  5. A Few Notes on the Pauline Tonary – Międzynarodowa Konferencja Muzykologiczna Liturgy and Music in the History of the Pauline Order. Budapeszt 26. 11. 2013.
  6. Psalmodia fundamentem religijnej kultury muzycznej Europy – Międzynarodowa Konferencja Naukowa Fundamenty średniowiecznej Europy. Toruń 19. 10. 2012.
  7. Psalmodia oficjum „Gloria Tibi Trinitas” w świetle tradycji liturgicznych – Międzynarodowe Sympozjum Naukowe Sanctissima Trinitas et musica: plana, figurata atque instrumentalis. W 40. rocznicę powstania Specjalności Muzykologii w UKSW. Warszawa 23. 04. 2009.
  8. Wokół zagadnienia psalmodii paneuropejskiej – Ogólnopolska Konferencja Muzykologiczna ZKP Polskość i europejskość w muzyce. Warszawa 16-17. 04. 2004.
  9. Cechy charakterystyczne cysterskiej psalmodii brewiarzowej na podstawie źródeł pelplińskich – Sesja naukowa Kulturotwórcza rola cystersów na Kociewiu. W 725 rocznicę powstania opactwa cysterskiego w Pelplinie. Pelplin 21-23. 09. 2001.

Członek Zarządu Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych
Członek Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego
Członek Podkomisji Liturgiczno-Muzykologiczno-Historycznej przy Zespole Naukowo-Redakcyjnym Jasnogórskich Muzykaliów
Redaktor naczelny Musica Ecclesiastica

  1. Kolekta o św. Katarzynie „Deus qui dedisti legem Moysi”. Źródła, struktura, przemiany, „Liturgia Sacra” 26 (2020) 1, s. 189-214.
  2. Muzyka liturgiczna w krakowskim kościele Bożego Ciała w II połowie XVII wieku w świetle księgi wydatków zakrystii (1616-1668), „Roczniki Humanistyczne” 67 (2019), s. 57-65.3.
  3. Muzyka i muzycy w dokumentach Kanoników Regularnych Laterańskich (1781-1861), w: Cantabo et psallam dicam (Ps 57,9), Księga Jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Antoniemu Reginkowi w 70. rocznicę urodzin, „Studia Pastoralne” 14 (2018), s. 112-141.4.
  4. Analiza liturgiczno-muzykologiczna pergaminowej karty z Mszany, w: Tajemnice kompaturek. Księga metrykalna z Mszany (1638–1775), red. H. Dudała, Źródła dla dziejów Kościoła Katolickiego na Górnym Śląsku, 14, red. J. Myszor, Katowice 2016, s. 33-47.5.
  5. Instrument organowy w perspektywie sztuki wanitatywnej, „Musica Ecclesiastica” 11 (2016), s. 33-45.6.
  6. Symbolika liczbowa antyfon w średniowiecznych tonariuszach. Od teorii do praktyki, w: Cantare amantis est. Wieloautorska monografia naukowa z okazji 80. urodzin ks. prof. dr. hab. Ireneusza Pawlaka, red. ks. W. Hudek, ks. P. Wiśniewski, Lublin 2015, s. 425-443.7.
  7. „Primum quaerite” – „Primus homo”. Dwa typy chorałowych formuł identyfikacyjnych, w: Melodia et harmonia Polonica sacra. Księga pamiątkowa ku czci J. Pikulika, red. S. Dąbek, Cz. Grajewski, Z. Kołodziejczak, K. Niegowski, Warszawa 2013, s. 115-132.8.
  8. Michał Anioł i Wolfgang Amadeusz – dwie wizje końca świata, „Liturgia Sacra” 17 (2011)  nr 2, s. 367-379.9.
  9. „Tonale Sancti Bernardi” prototonariuszem cysterskim?, w: Dzieje dawne i nowe. Studia, materiały, opinie, red. D. Milewski, Warszawa 2011, s. 27-37.10.
  10. Formuły dyferencyjne psalmodii brewiarzowej w źródłach polskich. Toruń 2004.

Od 2019 kierownik Kierunku Ochrona Dziedzictwa Kulturowego i Środowiska IHS

Do zainteresowań naukowych dr Gutowskiego należą: architektura, kształtowanie przestrzeni miejskiej, sztuka sepulkralna XIX i XX wieku –  nekropolie na terenie dawnej Rzeczypospolitej  (Ukraina, Litwa), a także zagadnienia związane ze współczesną kulturą wizualną z uwzględnieniem statusu obrazu artystycznego oraz z polską krytyką artystyczną po 1945 roku. Jest członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Sekcji Polskiej Stowarzyszenia Krytyki Artystycznej AICA (od roku 2008 członek zarządu), Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.

Od 2013 roku kieruje (lub bierze udział) projektami badawczymi i inwentaryzatorskimi dotyczącymi nekropolii polskich dawnych Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej, m.in.:

  • Cmentarz na Rossie w Wilnie. Badania inwentaryzacyjne, historyczne i językoznawcze, Narodowy Program Rozwoju Humanistyki, nr 12 0187 81, 2013-2016, baza danych: cmentarznarossie.uksw.edu.pl
  • Dokumentacja cmentarzy polskich dawnego województwa tarnopolskiego: nr 06921/19, nr BPOL.0412.597Z.2019 -2019 oraz 07371/18, lata 2017-2019 – wyniki prac zawiera baza danych: cmentarzetarnopolskie.uksw.edu.pl
  • Inwentaryzacja historycznych cmentarzy dawnego powiatu trembowelskiego (cz. 1-3), nr: 07950/17, 581-22-60-4, 2010-2012
  • Inwentaryzacja historycznych cmentarzy dawnego powiatu kopyczynieckiego, nr 563-22-11-60-5, 2008-2009

Dr Gutowski brał także udział w projektach naukowych:

  • Między Centrum a Prowincją. Opracowanie dzieł Lwowskiej Szkoły Architektonicznej, nr 11H 12 0432 81, 2013-2019
  • Parafie i kościoły polskie w USA – inwentaryzacja źródłowa i fotograficzna. “Polish Cathedrals”, NPRH nr 11H 16 0282 84, , 2013-2023

  1. Architektura secesyjna w Przemyślu, Przemyśl 2008.
  2. Przestrzeń marzycieli. Miasto jako projekt utopijny, Warszawa 2006.

  1. Cmentarz Na Rossie w Wilnie. Historia, sztuka, przyroda, red.  A.S Czyż, B Gutowski, Warszawa 2019. [Rasų kapinės Vilniuje. Istorija, menas, gamta, atsakingi moksliniai redaktoriai, Anna Sylwia Czyż ir Bartłomiej Gutowski, Warszawa 2019].
  2. Współautor razem z A.S. Czyż – Cmentarz na Rossie w Wilnie. Niezachowane pomniki na podstawie kartotek Wacława Wejtki, Lucjana Uziębły i Aleksandra Śnieżki /  Rasų kapinės neišlikę antkapiai iš Vaclovo Veitkos, Lucjano Uzemblo s ir Aleksandro Šniežko kartotekų, Warszawa 2017.
  3. Współautor razem z A.S. Czyż – Dawny cmentarz miejski w Buczaczu, Warszawa 2009.

  1. Dwudziestowieczne dzieje cmentarza i jego sztuka, w: Cmentarz na Rossie w Wilnie. Historia, sztuka, literatura, red. A.S. Czyż, B. Gutowski, Warszawa 2019, s. 17-258.
  2. Kaplice grobowe i nagrobki z inskrypcjami łacińskimi na cmentarzach powiatu tarnopolskiego w świetle dotychczasowych badań inwentaryzacyjnych, w: Cmentarze dawnego powiatu tarnopolskiego. Kaplice, grobowce i nagrobki z inskrypcjami zapisanymi w alfabecie łacińskim (1790-1945), t. 1, red. A.S. Czyż, B. Gutowski , Warszawa 2017, s. 171-212
  3. Powiat zaleszczycki i jego cmentarze w XIX i XX wieku, w: Cmentarze dawnego powiatu zaleszczyckiego. Kaplice, grobowce i nagrobki z inskrypcjami zapisanymi w alfabecie łacińskim (1790-1945), red. A.S. Czyż, B. Gutowski , Warszawa 2016, s. 9-26.
  4. Digital Art History (DAH), w: Cyfryzacja w naukach o przeszłości i ochronie zabytków analiza potencjału i zagrożeń na wybranych przykładach, red. Rafał Zapłata, Warszawa 2016.
  5. Kaplice grobowe a współczesna kultura wizualna, “Artifex Novus”, 2017, ne 1, s. 80-97.
  6. Miasto idealne na dzisiejsze, “Ethos”, 2013, nr 4(104), s. 217-229.
dr Magdalena Łaptaś
magda.laptas@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0001-6548-8236
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu
ResearchGate

Magdalena Łaptaś 17 lat pracowała w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Galerii Faras.  Współorganizowała takie wystawy jak: Banganarti (2002), Prosynetaria (2003), In the Sun and Desert (2006). Od 1999 r., prowadzi zajęcia w UKSW, obecnie w Katedrze Kultury Artystycznej. Głównym obszarem jej zainteresowań badawczych jest sztuka bizantyńska, ze szczególnym uwzględnieniem Egiptu i Nubii oraz ikonografii zabytków pozyskanych podczas prac wykopaliskowych polskich archeologów. Od 2001 bierze udział w wykopaliskach w Banganarti (Sudan), była także członkiem misji konserwatorskich w Kaftun i Ma’ad w Libanie. Kierowała projektem „Kolegium apostolskie w monumentalnym malarstwie średniowiecznego Egiptu” w ramach grantu NCN (Miniatura 1). Obecnie pisze książkę habilitacyjną pt. “Kolegium apostolskie bez św. Pawła. Wizerunki dwunastu apostołów w malarstwie nubijskim” oraz przygotowuje materiały na 24 Międzynarodowy Kongres Studiów Bizantyńskich, podczas którego będzie przewodniczącą okrągłego stołu pt. „Christian Nubia as a Bridge between Byzantium and Africa”.

Prowadzi stronę: BYZANTIUM, EGYPT, NUBIA AND ETHIOPIA

Magdalena Laptas worked in the Faras Gallery in the National Museum in Warsaw for 17 years. She co-organized such exhibitions as: Banganarti (2002), Prosynetaria (2003), In the Sun and Desert (2006). From 1999 she has been conducting lectures and classes at the Cardinal Stephen Wyszynski University in Warsaw, currently in the Department of the Artistic Culture. Her main research area is the Byzantine art with special focus on Egypt and Nubia, as well as iconography of paintings acquired during excavations of the Polish archaeological missions. She has been participating in the excavations in Banganarti (Sudan), and she was a member of the restoration mission in Kaftoun and Ma’ad in Lebanon. She worked as a Principal Investigator and a Leader Researcher for a project entitled: Apostolic College in the Monumental Painting of Mediaeval Egypt”by the Polish Science Centre. In 2020 she participated in the preparation of an exhibition of “Fayoum portraits” in the Egyptian Museum in Cairo. Ms Laptas is a co-editor of the Eastern Christian Art, Series Byzantina, and Nubia Christiana. She is currently writing her habilitation thesis entitled: “The apostolic college without St. Paul: Representations of the twelve Apostles in the Nubian painting” and preparing her research for the 24th International Congress of the Byzantine Studies where she will be a Moderator of the Round Table entitled:   Christian Nubia as a Bridge between Byzantium and Africa.

Ms Laptas is an editor of a Facebook web page: BYZANTIUM, EGYPT, NUBIA AND ETHIOPIA

Swoje badania prezentuje podczas konferencji krajowych i zagranicznych, m. in.:

  • wielokrotny udział w Ogólnopolskich Naukowo-Edukacyjnych Konferencjach Nubiologicznych w Gdańsku i Gniewie oraz Sobieszewie
  • 13th International Conference for Nubian Studies, Neuchâtel, 2014, The Idea of Salvation in the Painting Programme of Nubian Churches
  • 9th International Conference of Ethiopian Studies, UW, 2015, Between Egypt and Ethiopia. The Nubian Apostolic Tradition
  • 23 rd. International Congress of Byzantine Studies, Belgrad, 2016, Byzantine or non-byzantine rituals of the Nubian rulers

Członkini Coptic Society
Członkini Nubian Society
Członkini Verein zur Förderung der Christlichen Archäologie Österreichs
Członkini Sudan Research Archaeological Society
Członkini International Center of Medieval Art
Członkini Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata

  1. The position of the Archangel Michael within the celestial hierarchy: some aspects of the manifestation of his cult in Nubian painting [w:] S. Gilhus, A. Tsakos, M. C. Wright (red.), Archangel Michael in Africa: History, Cult, and Persona, Bloomsbury: London-New York, 2019, 79-94.
  2. Transformations of Royal Images. Some Comments on the Regalia from Banganarti [in:] T. A. Bács, Ádám Bollók, T. Vida (eds) Across the Mediterranean – Along the Nile. Studies in Egyptology, Nubiology and Late Antiquity Dedicated to László Török on the Occasion of His 75th Birthday, Budapest, 2018, 611-627.
  3. Stefan Jakobielski, Małgorzata Martens-Czarnecka, Magdalena Łaptaś, Bożena Mierzejewska, Bożena Rostkowska (2017), Pachoras (Faras). The wall paintings from Cathedrals of Aetios, Paulos and Petros. PAM Monograph Series 4, Warszawa 2017.
  4. The Archangel Raphael a protector, demon, tamer, guide, and healer. Some aspects of the Archangel’s activities in Nubian painting [w:] A. Łajtar, A. Obłuski, I. Zych (red.), Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski Jubilee Volume on the Occasion of his 70th Birthday, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego: Warsaw 2016, 459-479.
  5. An ‘Enigmatic Man’ in the Anastasis Scene from the Lower Church in Banganarti. An Attempt at identification, Études et Travaux, 33 (2015), 105-120.
  6. The Holy Protectors of the Nubian Rulers and Symbolism of Numbers in the Upper Church in Banganarti [in:] Żurawski et al. Kings and Pilgrims. St Raphael Church II in Banganarti mid-eleventh to the mid-eighteenth century, Neriton, IKSiO PAN: Warsaw 2014, 287-293.
  7. The Heritage of the Christian Art and Architecture in Medieval Lebanon. Report. “Series Byzantina”, t. 11 (2013), 109-120.
  8. Archangels as Protectors and Guardians in Nubian Art w:  Between the Cataracts. Proceedings of the 11th Conference of Nubian Studies. Warsaw University , 27 August – 2 September 2006, t. 2,2, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego: Warsaw 2010, 673-680.
  9. St Andrew the Apostle in the Murals of the Upper Church in Banganarti, Études et Travaux, t. XXII (2008), 101-114.
  10. A Feast of the Archangel Michael. A New Interpretation of the Mural Painting from Old Dongola, Eastern Christian Art, 5 (2008), 77-87.
  11. Banganarti 2003. The Wall Paintings, Polish Archaeology in the Mediterranean Reports 2003, t. XV (2004), s. 244- 252.
  12. Die Kathedrale aus dem Wüstensand. Eine Ausstellung des Kunshistorisches Museums Wien und des Nationalmuseums in Warschau. Kunsthistorisches Museum 23. Mai bis 15. September 2002, W. Seipel (red.), Skira: Wien – Milano, 2002. ( Katalogbeitrӓge Nrn. 2-4, 12, 26, 27, 29).
  13. A Proskynetarion from the Collection of the National Museum in Warsaw: A Preliminary Description, [w:] M.  Immerzeel, J. van der Vliet (red.), Coptic Studies on the Threshold of a New Millenium. Proceedings of the Seventh International Congress of Coptic Studies. Leiden, 27 August – 2 September 2000, II, Peeters: Leuven, Paris, Dudley – MA 2004, s. 1349-1358.
dr Marek Maksymczak
m.maksymczak@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0002-0577-0456
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu
Nowa Figuracja

Adiunkt na stanowisku badawczo-dydaktycznym

Sztuka nowoczesna i współczesna w kontekście przemian społeczno-politycznych, krytyka artystyczna, sztuka w przestrzeni publicznej. Stypendysta MKiDN w ramach programu „Młoda Polska” (2014). Uprawia krytykę artystyczną, współpracuje z “Aspiracjami. Kwartalnikiem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie”. Kurator ekspozycji malarstwa współczesnego Większy niż szafa w Galerii Salon Akademii (Warszawa, 2018). Autor licznych tekstów w tomach pokonferencyjnych, monografiach zbiorowych i czasopismach naukowych, jako redaktor portalu naukowego nowafiguracja.com prowadzi badania nad malarstwem figuratywnym drugiej połowy XX wieku i początkiem XXI w.

Swoje badania prezentuje podczas konferencji krajowych i zagranicznych, m. in.:

  • Kobiety, robotnicy i fotografia. Urszuli Czartoryskiej koncepcja kuratorstwa i krytyki sztuki, konferencja: Dlaczego nie było wielkich artystek? Historia sztuki w Polsce pięćdziesiąt lat od publikacji słynnego eseju Lindy Nochlin, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, 25-26 listopada 2021 r.
  • Wolność na zlecenie. Krytyk sztuki we współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa, konferencja: Krytyka sztuki dzisiaj: język, ekonomia, polityka, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 6-7 czerwca 2019 r.
  • Wyczekiwanie… Urszula Czartoryska i „Młodzi malarze Krakowa”, konferencja: Krytyka artystyczna kobiet, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, 24 listopada 2017 r.
  • Badania nad atrybucją dzieł z warsztatu Antoniego van Dycka w królewskiej kolekcji malarstwa Stanisława Augusta w Łazienkach Królewskich w Warszawie, konferencja: CODART – The Association of curators of Dutch and Flemish art, maj 2017 r.
  • Royal Collection of Painting in Royal Lazienki Museum in Warsaw, konferencja: ARRE – Association des Résidences Royales Européennes, Appeldorn, Holandia, luty 2016 r.
  • Partia. Obraz śląska w „Portrecie miasta” Macieja Bieniasza, konferencja: Sztuka na Śląsku, Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, luty 2015 r.
  • In front of the painting and inside the painting. Coffin portraits of Leszek Sobocki, IV Konferencja Sztuki Nowoczesnej „The inspirations from the past in the art of 20th an 21st century”, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, grudzień 2011 r.
  • Między płótnem a papierem. O dwóch obrazach Andrzeja Wróblewskiego, konferencja: „Obraz – pojęcie, natura, fenomen”, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, październik 2011 r.
  • Kolejka i Matka Polka. O pracach Zbyluta Grzywacza, konferencja: „Chronotop bycia. Fenomen czasoprzestrzeni”, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, maj 2011 r.
  • Błędny obywatel. O trzech autoportretach Leszka Sobockiego, konferencja: II Symposium Opoliensis „Kultura bez cenzury(?)”, Uniwersytet Opolski, Opole, 2010 r.
  • Lampa z blaszanym abażurem. O obrazach Jacka Waltosia, konferencja: „Dom – droga istnienia”, Instytut Sztuki PAN, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie, Częstochowa, 2010 r.
  • Prawda potocznego życia. O przedstawieniach „Zampano” Andrzeja Wróblewskiego, konferencja doktorancka: „Męski, super męski, nijaki”, Uniwersytet Łódzki, Łódź, 2009 r.
  • Namalować ciało. O serii „Opuszczonych” Zbyluta Grzywacza, konferencja towarzysząca wystawie malarstwa Zbyluta Grzywacza w Muzeum Narodowym w Krakowie, Kraków, 2009 r.

  1. Bunt przeciw władzy i formalizmowi. Próba interpretacji twórczości grupy Wprost, wyd. Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017, premiera: luty 2018, ss. 452.

  1. Nowa figuracja. Leszek Sobocki, wyd. Nowa Figuracja, Warszawa 2016, publikacja online.

  1. Neither East Nor West. Jarosław Modzelewski’s Painting in the Postcolonial Perspective = Ani Wschód, ani Zachód. Malarstwo Jarosława Modzelewskiego w perspektywie postkolonialnej, w: Modzelewski. A Country on the Vistula River = Modzelewski. Kraj nad Wisłą, red. M. Skierski, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2022, s. 26-39.
  2. Sytuacja się zmieniła. O sztuce współczesnej w Europie Środkowo-Wschodniej inaczej, “Biuletyn Historii Sztuki”, 2021 nr 1, s. 189-204.
  3. Walka na słowa i obrazy. “Znaki ostrzegawcze” Leszka Sobockiego, „Biuletyn Historii Sztuki”, 2020 nr 3, s. 429-460.
  4. Wyczekiwanie… Urszula Czartoryska i „Młodzi malarze Krakowa”, w: Krytyka artystyczna kobiet. Sztuka w perspektywie kobiecego doświadczenia XIX-XXI wieku, red. B. Łazarz, J. M. Sosnowska, wyd. Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2019, s.335-353.
  5. Obraz większy niż szafa, w: Większy niż szafa, red. M. Duchowski, katalog wystawy w Galerii Salon Akademii 2-23 marca 2018, Warszawa 2018, s. 6-55.
  6. Sztuka, która się wtrąca. O krytycznej postawie i sztuce grupy Wprost, w: Wprost 1966-1986, red. A. Król, J. Waltoś, katalog wystawy, Kraków 2016, s. 49-98.
  7. “Partia”. Obraz Śląska w “Portrecie miasta” Macieja Bieniasza, “Opolski Rocznik Muzealny”, 2015 nr 21, s. 169-178.
  8. In front of the painting and inside the painting. Coffin portraits of Leszek Sobocki, w: The inspirations from the past in the art of 20th and 21st century, The Polish Institute of World Art Studies and The Departament of History of Art, Nicolaus Copernicus University, ed. by M. Geron, J. Malinowski, Kraków 2013, 339-345.
  9. Kolejka i Matka Polka. O dwóch realizacjach Zbyluta Grzywacza, „Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego”, 2011 nr 2, s. 66-76.
  10. Lampa z blaszanym abażurem. O obrazach Jacka Waltosia, „Konteksty” 2010 nr 2-3, s. 276-282.
  11. Ku realizmowi. O przedstawieniach „szoferów” Andrzeja Wróblewskiego, „Biuletyn Historii Sztuki”, 2010 nr 4, s. 479-498.

Od 2022 Kierowniczka Kierunku Studiów Ochrony Dóbr Kultury i Środowiska
W latach 2007 – 2013  sekretarz Rady Instytutu Historii Sztuki.
W latach 2008 – 2017  opiekunka studentów IHS I i II stopnia.

Dr Katarzyna Ponińska zajmuje się badaniem ikonografii sztuki baroku. Szczególnym przedmiotem dotychczasowych jej zainteresowań były wizerunki otoczone kultem, przedstawienia Świętej Rodziny oraz sceny Obrzezania i Ofiarowania Jezusa w polskiej sztuce i piśmiennictwie czasów nowożytnych. Przy tej okazji zwraca uwagę na wpływ grafiki obcej na polską sztukę XVII i XVIII w. W swoich pracach dostrzega też potrzebę gruntownej znajomości technik artystycznych, szczegółowej analizy kompozycji badanych obiektów oraz postrzegania ich w kontekście uwarunkowań historycznych i kulturowych. W 2017 za osiągnięcia w zakresie dydaktyki otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Swoje badania prezentuje podczas konferencji krajowych, m. in.:

  • Wyobrażenia Obrzezania i Ofiarowania Jezusa z terenów dawnych Prus Królewskich na tle sztuki Rzeczypospolitej i Europy, konferencja: Europa, Rzeczpospolita, Prusy Królewskie. Nowożytność, Puck 2018.
  • Sposób i sens ukazania sceny „Obrzezania Jezusa” w dekoracji tabernakulum z kościoła św. Bartłomieja w krakowskiej Mogile, V Seminarium Sztuki i Kultury Duchowej Cystersów, UPJPII, Opactwo Cystersów Kraków-Mogiła, 2017.
  • Nauka o cnocie czystości zawarta w obrazie ukazującym śś. Benedykta i Scholastykę adorujących Matkę Bożą z Dzieciątkiem i św. Józefem ze zbiorów klasztoru w Staniątkach, konferencja UPJPII, Kultura i sztuka benedyktynek i benedyktynów w Polsce i Europie, Opactwo Benedyktynek w Staniątkach.
  • Ludowe wyobrażenia wizerunku Matki Boskiej Dzikowskiej, seminarium naukowe, Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, 2016.
  • Nowożytne przedstawienia Obrzezania i Ofiarowania Jezusa z obszaru dawnego województwa sandomierskiego i obecnego świętokrzyskiego, konferencja SHS Sztuka w Świętokrzyskiem. Średniowiecze i czasy nowożytne, Kielce 2015.
  • O trwałości wpływu rycin z dzieła „Evangelicae Historiae Imagines” Hieronymusa Natalisa na przedstawienia plastyczne w Kalwarii Zebrzydowskiej, konferencja Ikonografia polskiego malarstwa religijnego czasów rozbiorowych, UKW w Bydgoszczy, 2014.
  • „Ofiarowanie Jezusa w świątyni” w świetle nauki Kościoła katolickiego oraz na przykładzie recepcji kompozycji Federica Zuccaro w sztuce polskiej, konferencja międzynarodowa Sztuka doby El Greca, Zamek Królewski w Warszawie, 2014.
  • Scena Ofiarowania Jezusa ze stalli kanonickich w dawnej kolegiacie kieleckiej a kompozycja Paolo Veronese z Wenecji, konferencja poświęcona pamięci ks. prof. Janusza St. Pasierba, SHS Warszawa, 2013.

  1. Folk depictions of Our Lady of Dzików, „The New Ethnography” (09.2017/10.2018), transl. Sielicki, eds. J. Dziadowiec-Greganić, M. Elas, A. (Bratek) Robotycki, M. Guziejko, Warszawa, s. 562-579.
  2. Ból obrzezania Dzieciątka Jezus i upokarzający obrzęd oczyszczenia Maryi – w nauce Kościoła, „Studia Anthropologica. Pogranicza historii sztuki i kultury”, t. II, red. naukowa U. M. Mazurczak, Lublin 2017, s. 215-231.
  3. O trwałości wpływu rycin z dzieła „Evangelicae Historiae Imagines” Hieronymusa Natalisa na przedstawienia plastyczne w Kalwarii Zebrzydowskiej, [w:] Studia z historii sztuki polskiej XIX-XX wieku. Ikonografia malarstwa religijnego czasów porozbiorowych. Kolor w architekturze historycznej, red. B. M. Gawęcka, A. Jankowski, Bydgoszcz 2017, s. 51-70.
  4. Depictions of the Four Continents in Religious and Secular Art with Regard to Warsaw’s Cultural Heritage, [w:] The Language of Continent Allegories in Baroque Central Europe, W. Schmale, M. Romberg, J. Köstlbauer, Stuttgart 2016, s. 153-174, 230-233.
  5. Kult wizerunków maryjnych na terenach diecezji łomżyńskiej, [w:] Katalog wystawy: Zwykli niezwykli. Kult świętych w diecezji łomżyńskiej, red. B. Kalinowska, K. Mróz, 12 sierpnia – 16 października 2016, Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, 21 października – 11 grudnia 2016, Muzeum Historyczne w Przasnyszu, Ostrołęka 2016, s. 7-17.
  6. Scena „Obrzezania Jezusa” w cyklach różańcowych, [w:] Initium Sapientiae Humilitas. Studia ofiarowane Profesorowi Jakubowi Pokorze z okazji 70. urodzin, red. A. Skrodzka, M. M. Olszewska, Warszawa 2015, s. 110-119.
  7. Związek grafiki Pietera Schencka z obrazami w kościołach parafialnych w Pęcicach i Kurdwanowie, [w:] W kręgu sztuki polskiej i grafiki europejskiej, red. K. Moisan-Jabłońska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2011, s. 181-189.
  8. Wpływ rycin z dzieła „Evangelicae Historiae Imagines” Hieronymusa Natalisa na przedstawienia plastyczne w Kalwarii Zebrzydowskiej, w: Inspiracje grafiką europejską w sztuce polskiej. Czasy nowożytne. Materiały z konferencji naukowej zorganizowanej przez Katedrę Ikonografii Sztuki Nowożytnej, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, 6 listopada 2007, red. K. Moisan-Jabłońska, K. Ponińska, Warszawa 2010, s. 101-115.
  9. Matka Boska Dzikowska, w: Dwa symbole Tarnobrzega, red. T. Zych, Tarnobrzeg 2004, s. 38-75.
  10. Dzieje cudownego wizerunku Jezusa z Maryją i św. Józefem w sanktuarium miedniewickim, „Mazowsze. Dziedzictwo Kulturowe”, X, 2002, nr 15, s. 105-114.
dr Romana Rupiewicz
r.rupiewicz@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0002-8863-6542
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu

Opiekunka Koła Naukowego Studentów Instytutu Historii Sztuki UKSW

Ukończyła historię literatury wczesnochrześcijańskiej oraz historię sztuki na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW w Warszawie. W 2011 roku uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych o specjalności historia sztuki, na podstawie rozprawy doktorskiej „Polskie przedstawienia Iudicium sangvinarium contra Jesum Christum Salvatorem Mundi na tle sztuki i piśmiennictwa religijnego nowożytnej Europy. Studium ikonograficzne“, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Christine Moisan-Jablonski.

Jej zainteresowania naukowe skupione są wokół ikonografii wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej, oddziaływania literatury patrystycznej oraz średniowiecznej na treści symboliczne dzieł sztuki. Prowadzi badania nad współczesną sztuką sakralną, poszukując jej wczesnochrześcijańskich źródeł.

Drugim obszarem badań jest ochrona krajobrazu kulturowego. Pasjonują ją zagadnienia związane z konserwacją zabytków architektury, rewitalizacją zabytkowych miast, gentryfikacją i suburbanizacją, zarządzaniem przestrzenią miejską. Wiedzę w tym zakresie praktykuje jako członkini Stowarzyszenia Genius Loci, aktywnie działając na rzecz ochrony krajobrazu kulturowego.

Członkini Stowarzyszenia Historyków Sztuki 
Członkini Stowarzyszenia Genius Loci

  1. The Motion of Celestial Bodies in Medieval Iconography Christian Assimilation of Ancient Cosmology, “Ikon. Journal of Iconographic Studies”, t. 13 (2020), s. 67-78.
  2. Z Kazimierza nad Wisłą do Lądu nad Wartą – obraz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych Antoniego Michalaka, [w:] Lenda novi aevi. Nowożytne zabytki dawnego opactwa w Lądzie. Nowe odkrycia, najnowsze badania, red. Janusz Nowiński, Ląd-Poznań-Warszawa 2019, s. 162-181.
  3. Pontius Pilate as a late antiquity and early Medieval Judge – iconographic representations, “Studia Prawnicze KUL”, 4 (80) 2019, s. 157-193.
  4. Sąd nad sędziami. O sprawiedliwych wyrokach w ikonografii prawnej przełomu średniowiecza i nowożytności obszarów zaalpejskich, [w:] Ius est ars Boni et Aequi. Sztuka w prawie, prawo w sztuce, red. A. Dębiński, M. Jońca, I. Leraczyk, Lublin 2019, s. 277-295.
  5. [wraz z Jarosławem Janowskim] Kształtowanie przestrzeni miejskiej Kazimierza Dolnego. Współczesne zagrożenia i wyzwania w zabytkowym zespole architektoniczno-krajobrazowym, [w:] Architektura w krajobrazie: harmonia – kompromis – konflikt, Warszawa 2018, s. 385-405.
  6. Rola aniołów w średniowiecznych interpretacjach sferycznego modelu budowy świata w ikonografii miniatur w kodeksach encyklopedycznych od XIII do XV wieku, [w:] Claritas et consonantia. Funkcje, formy i znaczenia w sztuce średniowiecza. Księga poświęcona pamięci Kingi Szczepkowskiej-Naliwajek w dziesiątą rocznicę śmierci, Toruń – Warszawa 2017, s. 427-451.
  7. Personifikacje Ziemi w plastyce średniowiecznej, [w:] Ziemia, Człowiek, Sztuka. Interdyscyplinarne studia nad Ziemią. Archeologia-historia-kultura-sztuka, red. Urszula Mazurczak, Warszawa 2015, s. 235-276.
  8. Sąd nad Jezusem z Nazaretu a Konfesja Augsburska. Idea legislationis w ikonografii dwóch obrazów z kościoła w Helmstedt w Dolnej Saksonii, [w:] Pióro na wodzie. Eseje o ks. Januszu St. Pasierbie i studia z ikonografii dedykowane Jego pamięci, red. Anna S. Czyż, Krystyna Moisan-Jabłońska, Warszawa 2015, s. 60-71.
  9. Between the Image and the Word: Research Methods Employed to Analyse Images of Judicium Sanguinarium Judaeorum contra Jesum Christum Salvatorem Mundi, „Ikon. Journal of Iconographic Studies”, Volume 7, 2014, s. 275-289.
  10. Autorskie Ołtarze Grobu Pańskiego jako świadectwo wiary. Współczesne instalacje z kościoła pw. św. Anny w Kazimierzu Dolnym, [w:] Fides ex Visu, red. Ryszard Knapiński, Aneta Kramiszewska, Lublin 2011, s. 99-109.
dr Agnieszka Skrodzka
a.skrodzka@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0003-4627-7454
ORCID
PBN
USOS
NUKAT

Dr Agnieszka Skrodzka jest absolwentką historii sztuki UKSW. W 2014 r. otrzymała stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historia sztuki w Instytucie Sztuki PAN na podstawie rozprawy doktorskiej Bonum fallax. Ikonografia polskich królów nieszczęśliwych na tle europejskim napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Jakuba Pokory. W swoich badaniach naukowych skupia się na szeroko pojętym zagadnieniu treści dzieła sztuki. Zainteresowania koncentruje szczególnie wokół nowożytnej ikonografii władzy, sztuki czasów Stanisława Augusta, portretu, a także sztuki funeralnej.

Pełni rolę redaktorki w czasopiśmie naukowym Artifex Novus wydawanym przez IHS UKSW. Uczestniczy jako wykonawczyni w grancie NPRH „Materiały do korpusu portretu staropolskiego”, moduł „Dziedzictwo narodowe”, 2017, Numer: 11H 17 0023 85.

  1. Nagrobki osobistości z końca XVIII i 1. połowy XIX stulecia na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, „Rocznik Historii Sztukiˮ, 2017, t. XLII, s. 173-191.
  2. Królewicz jezuitą, król opatem. Wątek „zakonnyˮ w ikonografii Jana Kazimierza, „Folia Historica Cracoviensiaˮ, 2016, t. 22, s. 437-450.
  3. Portret Jana Kazimierza pędzla Daniela Schultza. Prezent królewski dla warszawskich kamedułów, w: Kameduli w Warszawie – 1641-2016, red. K. Guttmejer, A.S. Czyż, Warszawa 2016, s. 399-406.
  4. Kilka słów o porwaniu Stanisława Augusta (w sprawie polskiego tłumaczenia „Pamiętników” króla), „Biuletyn Historii Sztukiˮ, 2015, r. LXXVII, nr 3, s. 563-565.
  5. Tablica kommemoracyjna Jana Kazimierza z pokamedulskiego kościoła na warszawskich Bielanach – pamiątka dewocji ostatniego Wazy na polskim tronie, w: Pióro na wodzie. Eseje o ks. Januszu St. Pasierbie i studia z ikonografii dedykowane Jego pamięci, red. A.S. Czyż, K. Moisan-Jabłońska, Warszawa 2015, s. 100-109.
  6. Stanisław August – rex infelix. Ikonografia z okresu panowania, [w:] Stanisław August i jego Rzeczpospolita. Dramat państwa, odrodzenie narodu, red. A. Sołtys, Z. Zielińska, Warszawa 2013, s. 429-444.
  7. Portret Ludwiki Karoliny z Radziwiłłów. Symbolika atrybutów a datowanie wizerunku, „Studia Wilanowskie”, 2010, t. XVII, s. 87-98.
  8. Virtutis invidia comes, czyli o Rotundzie w Łazienkach Królewskich, „Biuletyn Historii Sztuki”, 2009, r. LXXI, nr 1-2, s. 87-112.
  9. Jezuickie theatrum ceremoniale, czyli o tańcu liturgicznym i jego wymiarze artystycznym w Polsce epoki nowożytnej (z rozważań nad genezą lwowskiej rzeźby rokokowej), w: Obrzęd, teatr, ceremoniał w dawnych kulturach, materiały z sesji naukowej, red. J. Olko, Warszawa 2008 („Spotkania Dawnych Kultur”, red. J. Axer, J. Olko), s. 45-53.
  10. Wizerunek króla nieszczęśliwego – portret Stanisława Augusta z klepsydrą, „Biuletyn Historii Sztuki”, 2007, t. LXIX, nr 3-4, s. 203-247.

dr Aleksander Stankiewicz
a.stankiewicz@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0001-6707-7166
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu

Dr Aleksander Stankiewicz jest absolwentem historii (2009-2012), historii sztuki (2008-2013) oraz studiów doktoranckich na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tematem jego pracy doktorskiej, obronionej na Wydziale Historycznym UJ w roku 2019, była twórczość architekta Krzysztofa Bonadury starszego. Stypendysta Fundacji Lanckorońskich w latach 2015 i 2017. Zainteresowania naukowe dr. Stankiewicza koncentrują się na sztuce Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku, a zwłaszcza architekturze.

  1. Architekt Krzysztof Bonadura starszy i cech muratorów w Poznaniu, Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana, Kraków 2022, ss. 420, il. 240.

  1. Jak feniks z popiołów. Architektura kościoła franciszkanów w Zamościu, „Biuletyn Historii Sztuki”, 84 (2022) nr 4, s. 3-61.
  2. Refleks dzieł Dientzenhoferów na pograniczu Wielkopolski. Architektura kościoła p.w. św. Marii Magdaleny w Zamysłowie, “Biuletyn Historii Sztuki”, 83 (2021) nr 1, s. 5-29.
  3. „Chętka mię napadła budować i pięknie mieszkać”. Stosunek Krzysztofa Opalińskiego (1609-1655) do architektury, „Saeculum Christianum”, 28 (2021) nr 2, s. 141-156.
  4. Rozbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie w świetle listów króla Zygmunta III do arcybiskupa lwowskiego i opata sieciechowskiego Jana Andrzeja Próchnickiego z 1623 roku, “Kronika Zamkowa. Roczniki”, 7/73 (2020), s. 233-244.
  5. “Bitwa pod Lepanto” Tomasza Dolabelli z kaplicy różańcowej przy kościele podominikańskim w Poznaniu, “Seminare. Poszukiwania naukowe”, 41 (2020) nr 3, s. 141-158.
  6. Budowle “grupy tarłowskiej” a rzymska architektura sakralna początku XVII wieku, “Rocznik Historii Sztuki”, 44 (2019), s. 27-48.
  7. Nieznany inwentarz klejnotów króla Zygmunta Augusta z 1576 r., [w:] Rządzić i olśniewać. Klejnoty i jubilerstwo w Polsce w XVI i XVII wieku, red. D. Nowacki, M. Piwocka, D. Szewczyk-Prokurat, Warszawa 2019, s. 41-62.
  8. Architektura kaplicy książąt Zbaraskich przy kościele OO. Dominikanów w Krakowie, “Rocznik Krakowski”, 84 (2018), s. 79-99.
  9. Architektura kościoła parafialnego w Gołębiu. Przyczynek do badań wpływu projektów Ottaviana Mascarina na architekturę polską pierwszej połowy wieku XVII, “Roczniki humanistyczne KUL”, 66 (2018), z. 4, s. 1-27.
  10. Herkules sarmacki i światło Rzeczypospolitej. Wizerunek Władysława IV Wazy w “Pharus Sarmatica” Bartłomieja Paprockiego z roku 1633, [w:] Studia nad staropolską sztuką wojenną, t. V, red. Z. Hundert, K. Żojdź, J. J. Sowa, Oświęcim 2017, s. 119-148.
  11. Architektura pałacu biskupów krakowskich w Kielcach w wieku XVII, “Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, 31 (2016), s. 65-98
  12. Łaźnia i ogród w rezydencji Zygmunta Gonzagi margrabiego Myszkowskiego w Pińczowie, “Modus. Prace z historii sztuki”, 15 (2015), s. 161-186.
  13. „Kleynoty których my przez żelazne nabywamy groty”. Kreacja zasług i pochodzenia Marcjana Aleksandra Ogińskiego w świetle grafik z druków ulotnych, [w:] Studia nad staropolską sztuką wojenną, t. IV, red. Z. Hundert, K. Żojdź, Jan J. Sowa, Oświęcim 2015, s. 155-185.

 

dr Magdalena Tarnowska
m.tarnowska@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0001-7229-2645
ORCID
PBN
USOS
Academia.edu

Koordynatorka programu wymiany studenckiej Erasmus+
W latach 2016 – 2019 zastępczyni dyrektorki Instytutu Historii Sztuki.

Dr Magdalena Tarnowska jest historykiem sztuki, kustoszem dyplomowanym (od 2011), absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2010 obroniła na UMK pracę doktorską Artyści żydowscy w Warszawie 1939-1948, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Jerzego Malinowskiego. Od 2012 adiunkt w Instytucie Historii Sztuki UKSW.

Dr Tarnowska w swojej pracy wykorzystuje doświadczenie zawodowe nabyte podczas pracy w muzealnictwie, jako autorka wystaw, programów edukacyjnych, publikacji – 1993 – 2008 w Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie,  2008-2011 kierowniczka  Działu Oświatowego i Wystaw Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, 2011-2013 w Dziale Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowego w Kielcach (w tym czasie była też starszym wykładowcą w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego).

Przedmiotem prowadzonych przez nią badań naukowych jest kultura i sztuka Żydów połowy XIX i XX wieku w kontekście sztuki polskiej i europejskiej, w tym sztuka Holocaustu, sztuka lat 1945-1956 W Polsce, ikonografia sztuki żydowskiej w kontekście tożsamości narodowej, podróże artystyczne do Palestyny, także twórczość artystów malarzy w XIX-wiecznej Warszawie  oraz zagadnienia związane z badaniami proweniencji dzieł sztuki.

Wyniki badań prezentuje podczas konferencji krajowych i międzynarodowych, także w formie wystaw, katalogów i artykułów, m. in. w „Kwartalniku Historii Żydów”, „Series Byzantina”, „Muzealnictwie”, pracach zbiorowych. Recenzentka czasopism: „Muzealnictwo”, „Studia Judaica”, „Kwartalnik Historii Żydów”. Jest również autorką not biograficznych artystów w Słowniku Artystów Polskich, T. X, red. U. Makowska, Instytut Sztuki PAN, 2016, Polskim Słowniku Judaistycznym. Dzieje, kultura, religia, ludzie, red. Z. Borzymińska, R. Żebrowski, Warszawa 2003 oraz  Żydzi w Polsce. Leksykon, red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski, Warszawa 2001.

Współpracuje z Alexander Bogen Foundation w Tel Awiwie. W latach 2009 – 2011 uczestniczyła w pracach powołanego przez MKiDN Zespołu ekspertów ds. badań proweniencyjnych w muzeach polskich w zakresie mienia pożydowskiego. Od 1996 roku jest członkiem komisji oceniającej Ogólnopolskiego konkursu wiedzy o historii i kulturze Żydów polskich Fundacji Shalom.

Dr Tarnowska jest beneficjentką grantów:

Grant The Hanadiv Charitable Foundation (Izrael 2005), The Jewish Theological Seminary and The Jewish Museum (Nowy Jork 2000);  kierowniczką projektu uczestniczką projektu w Programie Erasmus+ KA107 – Współpraca IHS UKSW z Uniwersytetem Bar Ilan w Izraeelu (2018-2020) oraz uczestniczką projektu Visual Constructs of Jerusalem, Hebrew University in Jerusalem (2010, numer FP7/2007–2013 / ERC grant agreement no. 249466).

Swoje badania prezentuje podczas konferencji krajowych i zagranicznych, m. in.:

  1. 2019 – Art and Holocaust: Reflections for the Common Future, Ryga, referat: Artists’ attitude towards experience of the holocaust. Art and life of three polish – Jewish painetrs Tadeusz Bornstein, Gela Seksztajn, Alexander Bogen.
  2. The World Congress of Jewish Studies, Hebrew University, Jerozolima, referaty:
  • Congress No  17th,  2017 – Jews’ Revival in Poland. Jewish Artists in the Lower Silesia (Poland) 1945 – 1950 – Art and Activity in the Light of Source Materials and Art Criticism
  • Congress No 15th, 2005 – The Legacy of Gela Seksztajn (1907-1943) in the Ringelblum Archive. Her Life and Art.
  • Congress No 13th, 2001 – Palestine in Polish – Jewish Painting XIX-XX Century.
  • 2010 – Visual Constructs of Jerusalem, referat – Myth of Orient, Zionism, Jerusalem and the Eretz Israel in the Painting of Adolf Berman (1876-1942).
  • 1999 – Congress Center for Jewish Art, referat – The Bible in painting of Wisna Lipszyc.
  1. Art of Armenian Diaspora. International Conference, referaty:
  • 2017 –  UKSW Warszawa – Rafał Hadziewicz (1803-1886) and his Paintings in Warsaw Churches
  •  Gdańsk MN (PISnSS, IHS UKSW) – Rafał Hadziewicz (1803-1886)- Polish-Armenian painter.
  1. Konferencje: Żydzi i Judaizm we Współczesnych Badaniach Polskich, Polskie Towarzystwa Studiów Żydowskich, UJ, Kraków, referaty:
  • 2018 – Kazimierz Libin (1915-1944) malarz kręgu Szkoły Warszawskiej – życie i twórczość.
  • 2016 – Zagłada w Europie Środkowo-Wschodniej – nowe źródła, nowe interpretacje, referat – Tadeusz Bornstein (1919–1942) – twórczość plastyczna i literacka artysty wobec Zagłady.
  • 2014 – Wizja sztuki w świetle prasy żydowskiej z lat 1947–1949.
  1. Międzynarodowe Konferencje Naukowe: Żydzi Europy Środkowej i Wschodniej, Uniwersytet Białostocki, referaty:
  • 2018 – Tradycja i syjonizm w twórczości artystów żydowskich przełomu XIX i XX wieku w Polsce. Znaczenie symboli Ziemi Izraela (Erec Israel).
  • 2017 – Wilno – Izrael. Fenomen życia i twórczości Aleksandra Bogena (1916-2010).
  1. 2015 – Konferencja międzynarodowa: Niewygodne Dziedzictwo Kulturowe ? Dziedzictwo Kulturowe Mniejszości Narodowych, Etnicznych i Religijnych w Przestrzeni Publicznej – Mity, Ideologie, De(Re)konstrukcje, Kraków, Uniwersytet Jagielloński, Facultatea de Limbi Si Literaturi Straine Uniwersytetu w Bukareszcie, Instytut Kultury Rumuńskiej w Warszawie, referat: Dziedzictwo kultury żydowskiej w Polsce – badania proweniencji muzealiów – specyfika, cele, korzyści, zagrożenia (?)
  2. 2008 – Pierwszy Międzynarodowy Kongres Sztuki Żydowskiej w Polsce, Kazimierz Dolny nad Wisłą, ref. Art in the Warsaw Ghetto.
  3. 2003 – Proskynetaria from Jerusalem. Souvenirs of Pilgrimage to the Holy Land, Warszawa, MN, UKSW, Uniwersytet w Lejdzie, ref. Souvenirs of a Pilgrimage in the Collection of the Custody of the Holy Land in Cracow.
  4. 2006, 2004, 2002 – konferencje dotyczące restytucji dzieł sztuki, Fundacja im. Stefana Batorego, Kazimierz Dolny nad Wisłą, Warszawa.

Członkini Międzynarodowego Zespołu Wystawy Stałej Muzeum Getta Warszawskiego
Członkini Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata
Członkini Stowarzyszenia Historyków Sztuki 
Członkini Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich
Członkini The World Union of Jewish Studies

  1. Artyści żydowscy w Warszawie 1939 – 1945, DiG, Warszawa, 2015.
  2. Archiwum Ringelbluma. Tom IV. Gela Seksztajn 1907 – 1943. Życie i twórczość, Warszawa 2011.

  1. Kazimierz Libin (1904–1944). A Painter from Tadeusz Pruszkowski’s Circle—Life and Work, „Miejsce” 2020, nr 6, ASP Warszawa, s. 24-56.
  2. Jewish Artistic revival in Lower Silesia (Poland) 1945 – 1949: Art and Activity in the Light of Source Materials and Art Criticism, “Kwartalnik Historii Żydów/Jewish History Quarterly”, Warszawa 2020, nr 2 (274), s. 425-450.
  3. Tradycja w religijnej sztuce żydowskiej i jej znaczenie w kształtowaniu tożsamości [narodowej] Diaspory, w:  Adlojada. Pamięć i kultura, Szczecin 2018, s. 35-50.
  4. Tadeusz Bornstein (1919 – 1942). Losy i twórczość w czasie drugiej wojny światowej, „Kwartalnik Historii Żydów/Jewish History Quarterly”, Warszawa 2017, nr 2/262, s. 47 – 62.
  5. Rafał Hadziewicz (1803-1886) – his Life and Ar., “Series Byzantina”, 2017, t. 15, s. 149 – 165.
  6. Dziedzictwo kultury żydowskiej w Polsce – badania proweniencji muzealiów – specyfika, cele, korzyści, zagrożenia (?) „Zarządzanie w Kulturze” Kraków 2016, t. 17, nr 1,s. 67-77.
  7. Zagraniczne stypendium Rafała Hadziewicza (1803–1886) w latach 1829–1832 w rysunkach ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, w: „Sztuka Europy Wschodniej”, Tom IV, 2016, Henryk Siemiradzki i akademizm / Генрих Семирадский и академизи / Henryk Siemiradzki and Academism, red. J. Malinowski, I. Gavrash & K. Maleszko, s. 253-270.
  8. Żydowskie środowisko artystyczne w Warszawie w latach 1945–1949 w „Pamiętnik Sztuk Pięknych. Sztuka Polska 1945-1970”, red. Sienkiewicz J.W. , Toniak E., Toruń 2015, nr 9, s. 33-61.
  9. Myths of the Orient, Zionism and Israel in the Painting of Adolf Berman (1876 – 1943), “Kwartalnik Historii Żydów /Jewish History Quarterly” 2015, nr 1 (253), s. 110 – 123.
  10. Badania proweniencyjne muzealiów pod kątem ich ewentualnego pochodzenia z własności żydowskiej, współautorka, „Muzealnictwo” 2012, nr 53, , s. 14-37.

  1. Artyści żydowscy w Warszawie 1918-1939, ŻIH, 2008 (wystawa stała).
  2. Gela Seksztajn 1907-1943. Żydowska malarka w getcie warszawskim, ŻIH, 2008.
  3. Wilno – Paryż – Jerozolima. Malarstwo Rafaela Chwolesa 1913-2002, ŻIH, UMK, 2005, (współautorka wystawy i katalogu).
  4. Mordechaj Anielewicz – przywódca Powstania w Getcie Warszawskim, Uniwersytet Warszawski, 2003.
  5. Stała wystawa Galeria Sztuki Żydowskiej, (współpraca), ŻIH, 2001.
  6. Przyjaciele. Simon Mondzain, Jan Hrynkowski, Wacław Zawadowski, ŻIH, NGS „Zachęta”, 2000 (współautorka wystawy i autorka katalogu Jan Hrynkowski).
  7. Roman Kramsztyk (1885-1942), ŻIH, NGSz „Zachęta”, (współautorka wystawy i katalogu), 1997.
  8. Artur Markowicz 1872-1934, (współautorka wystawy i katalogu), ŻIH, 1994.
dr Marta Wiraszka
m.wiraszka@uksw.edu.pl
Nr ORCID: 0000-0002-8634-2380
ORCID
PBN
USOS
Google Scholar

Zainteresowania badawcze dr Marty Wiraszki obejmują historię architektury XIX i pierwszej połowy XX wieku. Koncentrują się w szczególności wokół zagadnień związanych z:

  • urbanistyką i zabudową ziem polskich w okresie zaboru rosyjskiego – Kamieniec Podolski i miasta guberni podolskiej;
  • sztuką sepulkralną – kaplice i mauzolea na cmentarzach chrześcijańskich Warszawy i Królestwa Polskiego, wykorzystanie wzorników przy realizacji pomników grobowych

  1. M. Wiraszka, Kaplice i mauzolea na cmentarzach Warszawy w XIX i pierwszej połowie XX wieku, t. 2 Źródła inspiracji, Warszawa 2019, ss. 413 [wyd. naukowe UKSW]
  2. M. Wiraszka, Kaplice i mauzolea na cmentarzach Warszawy w XIX i pierwszej połowie XX wieku, t. 1 Dzieła i ich twórcy, Warszawa 2017, ss. 381 [wyd. naukowe UKSW]
  3. M. Wiraszka, Rozwój przestrzenny i zabudowa miast guberni podolskiej w czasach Imperium Rosyjskiego, Warszawa 2008, ss. 465 [wyd. naukowe „Neriton”]
  4. M. Wiraszka, Kamieniec Podolski miasto – legenda. Zarys dziejów urbanistyki i architektury od czasów najdawniejszych do współczesności, Warszawa 2001, ss. 242 [wyd. naukowe „Neriton”]

  1. M. Wiraszka, Wykorzystanie publikacji francuskich przy realizacji nagrobków na cmentarzach Warszawy w latach 1840-1860. Wzornik Josepha Marty, „Saeculum Christianum”, R. XXV, 2018, s. 284-311.
  2. M. Wiraszka, Wzorniki Normanda i Quaglia. Wykorzystanie publikacji francuskich przy realizacji nagrobków na cmentarzach Warszawy w latach 1840-1860, „Artifex Novus”, R. 1, 2017, s. 44-59.
  3. M. Wiraszka, Antoni Messing – współtwórca pomnika Najświętszej Maryi Panny przed kościołem reformatów i serii wzorowanych na nim nagrobków wzniesionych na cmentarzach Warszawy, „Saeculum Christianum”, R. XXIII, 2016, s. 208-222.
  4. M. Wiraszka, Geneza artystyczna mauzoleum Józefa Frageta na Starych Powązkach w Warszawie, „Saeculum Christianum”, R. XXII, 2015, s. 229-240.
  5. M. Wiraszka, Mauzoleum Prandotów Trzcińskich w Starej Rawie – pierwowzór i potencjalni twórcy, „Biuletyn Historii Sztuki”, R. LXXXVII, 2015, nr 3, s. 507-528.
  6. M. Wiraszka, Mauzoleum małżonków Kazanowskich na warszawskich Powązkach, [w:] Initium sapientiae humilitas. Studia ofiarowane Profesorowi Jakubowi Pokorze z okazji 70. urodzin, red. M.M. Olszewska, A. Skrodzka, Warszawa 2015, s. 602-615.
  7. M. Wiraszka, „Styl rastrellowski” w Sankt Petersburgu, Kijowie i na Kijowszczyź­nie w XIX i w pierwszej dekadzie XX wieku, [w:] Centrum, prowincje, peryferia. Wzajemne relacje w dziejach sztuki, red. P. Gryglewski, K, Stefański, R. Wróbel, Łódź 2013, s. 145-161.
  8. M. Wiraszka, Kamieniecki Pallazzo della Cancelleria. Rozważania na temat recepcji renesansu włoskiego w architekturze stolicy guberni podolskiej, [w:] Architektura znaczeń. Studia ofiarowane prof. Zbigniewowi Bani w 65. Rocznicę urodzin i w 40-lecie pracy dydaktycznej, red. A. S. Czyż, J. Nowiński, M. Wiraszka, Warszawa 2011, s. 140-153.
  9. M. Wiraszka, Koncepcja ikonograficzna grobowca ro­dzinnego Talowskich i Paszkowskich na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, [w:] Sztuka cmentarzy. Materiały z konferencji naukowej, red. A. S. Czyż, B. Gutowski, Warszawa 2010, s. 119-130.
  10. M. Wiraszka, Między mitem a prawdą. Udział tradycji w kształtowaniu architektury kościoła NMP na Nowym Mieście w Warszawie w XIX i I poł. XX wieku, [w:] Fenomen genius loci. Tożsamość miejsca w kontekście historycznym i współczesnym, red. B. Gutowski, Warszawa 2009, s. 145-152.
prof. dr hab. Jakub Lewicki

dr Beata Lewińska

dr hab. Przemysław Mrozowski, prof. uczelni

dr Przemysław Nowogórski

dr inż. Katarzyna Pałubska

mgr Ada Szmulik