Profesorowie

Absolwent Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, profesor zwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Twórca i wieloletni dyrektor (w latach 2008–2019) Instytutu Archeologii UKSW. Jest archeologiem i zabytkoznawcą, teoretykiem i praktykiem zarządzania dziedzictwem kulturowym. Jest autorem ponad 300 publikacji naukowych wydanych w Polsce i zagranicą, w tym 8 książek autorskich oraz redaktorem naukowym 22 książek.

Jego zainteresowania badawcze to: archeologia i historia Europy od wczesnej epoki żelaza po średniowiecze, teoria i metodologia archeologii, zarzadzanie dziedzictwem kulturowym.
Pracował w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN (1979–2015), Służbie Ochrony Zabytków jako zastępca Generalnego Konserwatora Zabytków (1995–1999) i Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (od 1999). Jako dyrektor Instytutu Archeologii UKSW doprowadził do uruchomienia studiów w zakresie archeologii na poziomie licencjackim, magisterskim i doktorskim oraz unikatowych w skali Polski studiów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym na poziomie licencjackim i magisterskim. Zorganizował liczne konferencje naukowe krajowe i międzynarodowe, utworzył i zredagował serię monografii Instytutu Archeologii pod nazwą Archaeologica Hereditas (17 tomów wydanych w latach 2012–2020).

Pełnił m.in. funkcje redaktora naukowego periodyku „Archeologia Polona”(1991–2011), członka redakcji międzynarodowego periodyku „European Journal of Archaeology” (2001–2005) i członka Rady Doradczej tego periodyku (od 2015), członka zarządu organizacji międzynarodowej European Association of Archaeologists (2005–2008), członka rady międzynarodowego stowarzyszenia Europa Nostra (2011–2014), członka rady międzynarodowego stowarzyszenia Europae Archaeologiae Consilium (1997–1999), prezesa Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich (2007–2014) i zastępcy przewodniczącego Rady Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego (2019–2021). Jako prezes Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich doprowadził m.in. do przyjęcia przez tę organizację Kodeksu postępowania oraz do zorganizowania Pierwszego Kongresu Archeologii Polskiej w roku 2013.

Kierował licznymi wykopaliskami archeologicznymi w Polsce i w Niemczech (na terenie Bawarii, Saksonii i Saksonii-Anhalt). Kierował krajowymi i międzynarodowymi grantami badawczymi KBN, NID, NPRH, NCN i ESF. Kierował także projektami współpracy bilateralnej polsko-hiszpańskimi (dotyczącymi archeometrii szkła i ceramiki) i polsko-niemieckimi (dotyczącymi badań grodów z wczesnej epoki żelaza). Obecnie kierownik projektu Katalog grodzisk Warmii i Mazur.

Wygłaszał gościnne wykłady w uniwersytetach europejskich (Niemcy – Mainz, Szwecja – Umea, Estonia – Tallinn) i amerykańskich (USA – UCLA w Los Angeles).

Był promotorem licznych prac licencjackich, magisterskich i czterech ukończonych rozpraw doktorskich.
Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.

Najważniejsze publikacje

Zainteresowania badawcze: archeologia i historia wczesnego średniowiecza (początki państw, chrystianizacja, urbanizacja, stosunki geopolityczne, architektura mieszkalna i sakralna) Polski, Europy Środkowo-Wschodniej, Skandynawii i wysp północnego Atlantyku; teoria badań archeologicznych; historia archeologii; metodyka prac wykopaliskowych.
Prowadził badania wykopaliskowe w: Anglii, Kuwejcie, Norwegii i Peru oraz na Islandii i na Barbudzie.

Kierownik grantów KBN, FNP, NID, NPRH i NCN. Obecnie kieruje projektem Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze Puszczy Białowieskiej

Członek komitetów eksperckich w Polsce (MKiDN, MNiSW, NPRH, NCN) i za granicą: ALLEA (All European Academies), Boltzmann Gesellschaft, Cyprus Research Foundation, EU HORIZON 2020, Europa Nostra, European Scientific Forum for Research Infrastructures, European Science Foundation, European Research Council, Irish Research Council for the Humanities and Social Sciences, Norges Forsknings Rad.

Członek komitetów redakcyjnych: “Archaeologia Islandica”, “Journal of the North Atlantic”, „Medieval Worlds”, “Sprawozdania Archeologiczne”.

Wygłaszał gościnne wykłady w uniwersytetach europejskich (Anglia, Czechy, Francja, Irlandia, Niemcy, Norwegia, Rosja, Słowacja, Szkocja i Szwecja) i amerykańskich (USA i Peru).

Wykładowca akademicki od 1992 r.

Promotor 50 prac magisterskich i 6 doktoratów.

Redaktor naukowy 16 tomów zbiorowych (11 wydano w językach kongresowych) oraz serii: „The Past Societies. Polish Lands from the First Evidence of Human Presence to the Early Middle Ages” (2017 – 5 tomów) i „Origines Polonorum” (do 2018 r. wydano 13 tomów).

Autor ponad 400 publikacji, w tym 15 książek, z których trzy uzyskały nagrody: „Klio I stopnia”, MNiSW oraz Rektora Uniwersytetu Warszawskiego.

Najważniejsze publikacje

Absolwent University of Edinburgh i Freie Universität Berlin. Habilitację uzyskał na podstawie rozprawy: „Drinking against Death. Studies on the materiality and iconography of ritual, sacrifice and transcendence in later Prehistoric Europe.”

Pracował we Freie Universität Berlin, Deutschen Historischen Museum in Berlin oraz w Landesamt für Archäologie mit Landesmuseum für Vorgeschichte w Dreźnie. Prowadził liczne projekty wykopaliskowe na terenie Saksonii, obecnie na terenie grodziska łużyckiego w Kemberg (Wykopaliska w Kemberg).

Opublikował prace dotyczące neolitu, epoki brązu i żelaza oraz archeologii nowożytnej, historii badań archeologicznych i topografii ideologii faszystowskiej (wszystkie publikacje dostępne na https://uksw.academia.edu/LouisNebelsick). Autor książki dla dzieci i kurator licznych wystaw obejmujących tematy archeologiczne, artystyczne i historyczne.

Najważniejsze publikacje