Byli pracownicy Instytutu

Absolwent Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, profesor zwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Twórca i wieloletni dyrektor (w latach 2008–2019) Instytutu Archeologii UKSW. Jest archeologiem i zabytkoznawcą, teoretykiem i praktykiem zarządzania dziedzictwem kulturowym. Jest autorem ponad 300 publikacji naukowych wydanych w Polsce i zagranicą, w tym 8 książek autorskich oraz redaktorem naukowym 22 książek.

Jego zainteresowania badawcze to: archeologia i historia Europy od wczesnej epoki żelaza po średniowiecze, teoria i metodologia archeologii, zarzadzanie dziedzictwem kulturowym.
Pracował w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN (1979–2015), Służbie Ochrony Zabytków jako zastępca Generalnego Konserwatora Zabytków (1995–1999) i Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (od 1999). Jako dyrektor Instytutu Archeologii UKSW doprowadził do uruchomienia studiów w zakresie archeologii na poziomie licencjackim, magisterskim i doktorskim oraz unikatowych w skali Polski studiów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym na poziomie licencjackim i magisterskim. Zorganizował liczne konferencje naukowe krajowe i międzynarodowe, utworzył i zredagował serię monografii Instytutu Archeologii pod nazwą Archaeologica Hereditas (17 tomów wydanych w latach 2012–2020).

Pełnił m.in. funkcje redaktora naukowego periodyku „Archeologia Polona”(1991–2011), członka redakcji międzynarodowego periodyku „European Journal of Archaeology” (2001–2005) i członka Rady Doradczej tego periodyku (od 2015), członka zarządu organizacji międzynarodowej European Association of Archaeologists (2005–2008), członka rady międzynarodowego stowarzyszenia Europa Nostra (2011–2014), członka rady międzynarodowego stowarzyszenia Europae Archaeologiae Consilium (1997–1999), prezesa Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich (2007–2014) i zastępcy przewodniczącego Rady Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego (2019–2021). Jako prezes Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich doprowadził m.in. do przyjęcia przez tę organizację Kodeksu postępowania oraz do zorganizowania Pierwszego Kongresu Archeologii Polskiej w roku 2013.

Kierował licznymi wykopaliskami archeologicznymi w Polsce i w Niemczech (na terenie Bawarii, Saksonii i Saksonii-Anhalt). Kierował krajowymi i międzynarodowymi grantami badawczymi KBN, NID, NPRH, NCN i ESF. Kierował także projektami współpracy bilateralnej polsko-hiszpańskimi (dotyczącymi archeometrii szkła i ceramiki) i polsko-niemieckimi (dotyczącymi badań grodów z wczesnej epoki żelaza). Obecnie kierownik projektu Katalog grodzisk Warmii i Mazur.

Wygłaszał gościnne wykłady w uniwersytetach europejskich (Niemcy – Mainz, Szwecja – Umea, Estonia – Tallinn) i amerykańskich (USA – UCLA w Los Angeles).

Był promotorem licznych prac licencjackich, magisterskich i czterech ukończonych rozpraw doktorskich.
Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.

Najważniejsze publikacje

Profesor archeologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz na Uniwersytecie Zachodnioczeskim w Pilźnie (Czechy), gdzie prowadzi zajęcia z archeologii krajobrazu, nieinwazyjnych metod badawczych, archeologicznej teledetekcji oraz archeologii Europy wczesnego średniowiecza. Jest również koordynatorem programu archeologii lotniczej i kuratorem archiwum zdjęć lotniczych w Instytucie Archeologii Czeskiej Akademii Nauk w Pradze.

Absolwent archeologii i historii Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Karola w Pradze, pracownik naukowy Instytutu Archeologii Czeskiej Akademii Nauk (IA CAS) w Pradze. W latach 80. kierował wykopaliskami największego osadnictwa wczesnośredniowiecznego na terenie zachodnich Słowian w Roztokach, dyst. Praga-Zachód. Od 1992 roku jest kierownikiem programu archeologii lotniczej w IA CAS i kuratorem archiwum zdjęć lotniczych. Od 1997 r. Program ten jest częścią jednego z największych projektów archeologii krajobrazu w Europie Środkowej i jest najlepiej finansowanym projektem badawczym w dziedzinie archeologii czeskiej pt. „Wzory osadnicze w prehistorycznych Czechach. Potencjał nieinwazyjnej archeologii ”.

W 2000 roku został odznaczony Złotym Godłem Ministra Kultury RP za wkład w rozwój lotniczych badań archeologicznych w Polsce, które realizował we współpracy z Główny Archeolog RP w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa. Od 2008 roku jest członkiem International Advisory Board czasopisma Archaeologia Polona. W 2012 roku został odznaczony Medalem Ministra Edukacji Rzeczypospolitej Polskiej i Medalem Pamiątkowym Rektora Uniwersytetu Zachodnioczeskiego.

W latach 2012 – 2013 był przewodniczącym Rady Organizacyjnej Dorocznej Konferencji Europejskiego Stowarzyszenia Archeologów odbywającej się we wrześniu 2013 roku na Uniwersytecie Zachodnioczeskim w Pilźnie oraz przewodniczącym Rady Naukowej tej konferencji.

Opublikował kilka książek w Czechach, Wielkiej Brytanii i Polsce, z których najnowsza „Air Survey and Remote Sensing in Archaeology” została wydana przez Wydawnicztwo naukowe UKSW w 2020 roku.

Członek-korespondent PAU, były przewodniczacy Komisji Mezolitycznej UISPP.

Badacz mezolitu (Thinking Mesolithic, Oxford 2009, Oxbow, 544 pp., wykopaliska w Belgii – Grotte Coleoptere i we Wloszech – Riparo Gaban), neolitu Bliskiego Wschodu (wykopaliska w Iraku: Nemrik, M’lefaat), i polskiego paleolitu (Jaskinia Maszycka), badacz historii polskiej archeologii.

Promotor 12 doktoratów, recenzent profesur, habilitacji.

Były Prodziekan Wydziału Histortycznego UW.

Najważniejsze publikacje